“Mama, ik heb honger.”
“Kun je zelf even een banaan pakken?”
“Ja, is goed, ik wil wel drie bananen!” En dat je dan later een keukenmesje en het topje van een banaan op het aanrecht vindt. Of twee topjes… Dit meisje heeft altijd al gehouden van zelf doen, dat past bij haar ontdekkende en nieuwsgierige aard. De laatste weken voel ik meer ruimte om haar dingen zelf te laten doen. Ook omdat we in een huis wonen nu waar letterlijk meer fysieke ruimte is.
Dus kwam ze gisteren zelf uit bad, droogde zich af en kleedde zij zichzelf aan, zonder dat wij in de buurt waren. En toen ik haar vroeg om het wc-papier bij de wc te zetten, pakte zij het hele pak uit. Zette zij de rollen op de wc-rolhouder en die niet meer pasten zetten zij netjes opgestapeld onder het kraantje. Helemaal op eigen initiatief.
Ik word daar blij van, ik krijg er energie van. Ik geef haar dan vaak zonder woorden een ‘high five’ (wat in woorden ‘lekker bezig!’ betekent). Het is zo verbindend als een ander zelf wil proberen en jij diegene het vertrouwen kan geven dat eigen initiatief helemaal oké is…meer dan oké zelfs. Geen idee wat het resultaat van de actie is, maar het resultaat van het initiatief is in ieder geval nog meer (zelf)vertrouwen.