Uit de gastblog die ik schreef voor de website van Travelling The Young Ones.
“Het grote verschil tussen unschooling en thuisonderwijs is dat je bij unschooling echt uitgaat van het leven als leerschool. Wij vertrouwen er volledig op dat alles wat Doris te leren heeft, voorbij zal komen. Er zijn dus geen schema’s, geen methodes, geen toetsen of meetmomenten. Wij bedenken nooit wat zij zou moeten kunnen, alles ontstaat in het moment. Dit betekent voor ons heel veel afstemmen op de behoefte van Doris. Hoe voelt ze zich, waar heeft ze zin in? Soms moet ze zich vervelen om tot spel te komen, soms gaan we samen met haar zitten om een activiteit te doen.
Buiten zijn is, natuurlijk ook door ons leven in de camper, een heel essentieel onderdeel van het leven en leren. Het geeft letterlijk ruimte en er is zoveel te ontdekken. Zo zagen we al wilde Flamingo’s, zochten we schelpen aan de Middellandse zee en maakten daar een ketting van. We plukten wilde rucola voor in het avondeten en zochten krabbetjes en kwallen. Op zulke momenten ben ik me er zeer van bewust dat de meeste kinderen op dat moment in een klaslokaal zitten, en daar moet ik dan eigenlijk altijd een beetje om lachen. Tegelijkertijd ben ik heel dankbaar voor het leven dat wij voor onszelf en onze kinderen kiezen.”