Gisteren tijdens de live die ik gaf werd ik overvallen door mijn sterke gevoel tegen onrecht en ongelijkwaardigheid. Ik moest huilen toen ik vertelde over hoe het voelt als je wordt bedreigt en als je er niet meer bij mag horen, omdat je gaat staan voor een mooiere wereld. Het raakte me diep.

Ik zet het stukje online, in alle openheid! Ik zette juist dat stukje waarin iedereen die op internet aanwezig is mij kan zien huilen.

Omdat het een hele krachtige belangrijk boodschap is, die bekrachtigd wordt door mijn tranen, die vanuit mijn hart (of tenen) komen omdat de wereld zo oneerlijk is ingericht.

Mijn tranen, mijn gevoelens zijn een uitnodiging aan jou. Om ook te gaan voelen wat er is. Om ook te gaan opmerken en binnen laten hoe oneerlijk en onrechtvaardig de wereld op dit moment is ingericht. Om je te laten raken en je ook te laten overvallen door gevoel vanuit je hart (of je tenen).

Laat je raken, en ga dan staan voor iets anders. Laat je overweldigen, en gaan dan staan voor jezelf zijn. Huil en schreeuw en beweeg dan in alle rust de andere kant op. Sta voor wat jij weet dat echt is en wat klopt, en keer ze dan je andere wang toe.

Dat is de manier om een liefdevolle wereld te creëren, waarin iedereen er mag zijn, waar iedereen er bij mag horen. Waarin hokjes en rollen en aangelegde paden wegvallen en waarin de stroom van leven, van verbinding, van vertrouwen in mensen en ons eigen mens zijn het enigste is dat bestaansrecht heeft.