Aannames en overtuigingen

Aannames doe je voor jezelf, om de wereld aan te kunnen. Omdat je niet vertrouwd op dat je het aankan als iets anders is dan misschien gedacht.

Aannames zijn vastzittende overtuigingen die je nodig hebt om wat er gaande is in de wereld en mensen daarin te kunnen vasthouden. Niet vasthouden als een knuffel maar vasthouden als een krampachtige greep. Het moet zo zijn zoals jij hebt bedacht. Want als het anders is verlies je grip op alles, en vooral op jezelf.

Dat klinkt tegenstrijdig, dat als je aannames durft te onderzoeken dat je dan als eerste tegen je eigen onzekerheid aanloopt. Want aannames lijken over de wereld om je heen te gaan, maar gaan juist over dat wat bij jou van binnen leeft.

Om minder vast te komen te zitten in de geldende normen van de buitenwereld zul je aan de slag moeten met je binnenwereld. Dat is geen makkelijke stap, daar is geen quick fix of short cut voor. Daar moet je gewoon doorheen, head first.

“Hoe dan?”, wordt mij regelmatig gevraagd, “hoe begin ik?”. Door op je handen te gaan zitten, door stil te staan, door eens je mond te houden en te luisteren, door te gaan voelen wat er bij je gebeurt als je die aanname niet direct serieus neemt. Want onder aanname zit de weg naar vertrouwen. Het vertrouwen dat jij zonder aannames juist echt kunt voelen wat waar en kloppend is.