Verrotte inspiratie

Het systeem is zo verrot, wat een inspiratie om het anders te doen!

Ik hoorde het Naomi Klein zeggen in de uitzending van VPRO Tegenlicht iets in de trant van: “laat je inspireren door ongelijkheid!”

En zo is het! Om werkelijk nieuwe dingen te creëren zul je, je moeten laten raken door de pijn van de wereld. De pijn die het systeem veroorzaakt én diezelfde pijn die het systeem in stand houdt. Een nooit eindigende kringloop van gedoe, shit, pijn, ongemak, schaamte, ego, onzekerheid en macht.

De arrogantie van de witte man, het ego van geld, de zieke relatie tot natuur, het verheerlijken van oorlog en winnen, het wegkijken bij ongemak….en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wat een enorme inspiratiebron is al die shit voor mij. Door me er wel door te laten raken, kan ik elke keuze baseren op de waarden waar ik naar leef. Vrij geven, verbinden, luisteren, kracht, liefde, innerlijk weten, menselijkheid, natuur. Dat zijn natuurkrachten die nog bijna niemand (her)kent omdat de tegenmachten immens groot en overheersend zijn. En omdat die machten niet doorvoelt worden komt niemand echt in beweging. Niemand laat zich inspireren door pijn, door ego of door oorlog. En dat is jammer, want daardoor blijft de wereld zoals ie is; kapot, lelijk en onmenselijk.

Een piepklein voordeel daarvan is wel dat de inspiratie werkelijk voor het oprapen ligt, waar je ook kijkt, je kunt je elk nieuwsitem, elk comment, elke discussie weer laten inspireren door de pijn om het vanaf dat moment zelf echt anders te doen.