Werkelijk verbinden

Als mensen niet voelen kun je geen verbinding met ze maken. Voelen en verbinden gebeurt namelijk op hetzelfde level, het level van openheid, kwetsbaarheid en authenticiteit. Als dat level afgesloten is, is er niks te voelen en dus niets om op te verbinden.

Natuurlijk kun je, je verbinden op dezelfde hobbies of wereldvisies, je kunt je verbinden omdat je naast elkaar zat op school of elkaars buurjongen was, je kunt gelijkgestemden op allerlei thema’s zoeken en daarmee verbinden door naar dezelfde podcast te luisteren of dezelfde demonstraties bij te wonen.

Het heeft alleen niets met verbinding te maken, ondanks dat bijna iedereen het tegenwoordig zo noemt. Verbinding bekt goed, ligt lekker in de markt, maar verbinding is vaak gewoon contact, of gesprek, of zenden, of wanhopig ergens bij willen horen, of je eenzame gevoel weg proberen te duwen of je ego voeden. Het heeft niets met openheid, kwetsbaarheid en authenticiteit te maken wat je elke dag doet om in contact met andere mensen te zijn.

Verbinding is er als beide partijen kunnen luisteren zonder oordeel, echt kunnen horen wat er speelt bij de ander zonder daar in het eigen hoofd iets van te maken dat het niet is. Verbinding gaat niet over gelijkgestemden of politieke voorkeuren, het gaat over mens zijn en durven binnen laten. Verbinding is dat wat er in diepte speelt naar de oppervlakte laat komen en zichtbaar en voelbaar laten worden voor jezelf en de ander. Verbinding is doodeng in een wereld waarin bijna iedereen afgesloten is van zijn of haar gevoel. En het is de enige uitweg naar een menselijke wereld waarin gevoelens weer mee doen.