Superhelden-inkoppertje

Ik heb me echt nog nooit zo dichtbij het zijn van een superheld gevoeld als vorige week!

Trots, kracht, ontlading, opluchting…het kwam allemaal los toen ik van Veilig Thuis hoorde dat ‘het dossier’ gesloten wordt. ‘Het dossier’ is een klein papierwerk waarin een valse melding tegen ons stond en daarbij bewijs dat het wel prima gaat met onze kinderen. Dat laatste was gebaseerd op het telefoongesprek dat ik met hen had.

Toen ik de eerste keer op de hoogte werd gebracht van de melding die over ons gedaan is bij Veilig Thuis via de telefoon reageerde ik, zoals altijd, intuïtief. Dat is namelijk de enige modus die ik ken, intuïtief. De vrouw van VT stelde wat vragen die ik rustig maar overtuigd beantwoorden; “Klopt, onze kinderen gaan niet naar school, maar ze zijn cognitief, emotioneel en sociaal goed ontwikkeld.” en “Ik begrijp dat elke moeder dit zal zeggen, en dat het dus niet vertrouwwekkend is, maar ik maak me geen enkele zorgen over de ontwikkeling van onze kinderen.”.

Daarnaast gaf ik direct aan dat ik weet wie de melding heeft gedaan en dat het uit wraak is gedaan, niet uit zorg. En ik bekrachtigde dat door mijn emoties over dat gegeven te benadrukken; niet over de inhoud van de melding maar wel over het feit dat iemand deze weg kiest om ons nog een hak te zetten. Dat, dat oneerlijk en onrechtvaardig is.

Natuurlijk weet ik ondertussen na zo’n 40 jaar wel dat van intuïtief handelen een kracht uitgaat die indrukwekkend is. Toch is het voor mij moeilijk inschatten hoe de andere kant op die kracht reageert, want ik voel mijn eigen kracht niet zo sterk, ik ben gewoon zo. Wat ik wel direct voelde is dat ik goed gereageerd had, wat dus vanzelf ging omdat ik gewoon reageer zoals ik altijd doe, vanuit mijn innerlijke kracht, openheid en waarheid.

De openheid, de oprechtheid, de spontaniteit en de kracht van de eerlijkheid hebben er voor gezorgd dat er verder niets met de melding wordt gedaan, dat de informatie die ik gaf plausibel werd gevonden en dat er zelfs ‘respect is voor onze levenskeuzes’.

Een gevoel van overwinning op het onrecht dat ons werd aangedaan door een valse melder; een mens dat niet vanuit zorg maar juist vanuit eigen pijn het systeem voor zich probeert te laten werken, maakte zich van mij meester. En ik heb nog niet eens echt gebruld als een leeuwin, het voelt ergens ook als een superhelden-inkoppertje. Waarvan ik overigens heel blij ben dat het weer voorbij is!