Boze vogel

“Boze vogel!”, zei ik tegen de kinderen in de lunchroom op Schiphol. Ze keken me aan en wisten direct wat ik bedoelde. Niet één van die grote mechanische vogels die we vanuit het raam konden zien opstijgen en landen, maar dat zij een tandje rustiger moesten doen.

Ik had die ochtend zin om met de kinderen op pad te gaan. We stemde af en het werd met de trein naar Schiphol en daar naar het panoramaterras vliegtuigen kijken. Een eenvoudig uitje, prima te doen met kinderen van 4 en 8 jaar. Toch vond ik het fijn om voordat we vertrokken een codewoord af te spreken. Voor als de kinderen door enthousiasme en hoge energie uit de bocht dreigen te vliegen. Dat ik ze dan met het codewoord kon herinneren aan dat ze even een versnelling of twee lager moet om de balans voor ons allemaal te bewaren.

Dat vonden de kinderen een aansprekend idee, en ze begrepen ook waarom het voor ons allemaal fijn is. De voorstellen voor codewoorden kwamen meteen op gang: “stop”, “ho”, “niet doen”, “fiets”, “broodje kaas”. Toen keek Doris naar het t-shirt dat ik aan had van Angry Birds, “boze vogel”! Ja, dat werd hem, een codewoord dat zelfs visueel werd ondersteund die dag 😉

Ik heb het codewoord één keer hoeven noemen, ook omdat door het gesprek vooraf al zo helder was geworden wat naast genieten en ontdekken ook belangrijk was om het goed te hebben met z’n drieën, namelijk de balans in energie. Deze wandelende boze vogel was dus eigenlijk een heel blije vogel met twee blije kuikens die genoten van het uitstapje!