Disbalans als verdienmodel

Disbalans in jezelf is disbalans in de wereld brengen. Balans in jezelf is balans in de wereld brengen.

Moeder Aarde is uit balans en dat komt door ons, de mens. De mens is uit balans en ook dat komt door ons, want de mens is uit balans.

De menselijke natuur is balans en alles wat daar vanaf beweegt zorgt voor onbalans.

Het werd me afgelopen week weer eens heel duidelijk toen er bijna 9000 hectare natuur afbranden vlakbij waar wij wonen. 9000 hectare waarvan waarschijnlijk zeker de helft eucalyptus bomen waren. Dat heet monocultuur en is totaal onnatuurlijk. Dat zorgt dus voor disbalans, gecreëerd door de mens. De mens die geld wil verdienen, de mens die niet voor de natuur zorgt, de mens die zich er makkelijk vanaf maakt en de mens die denkt boven natuur te staan. Meestal een combinatie van meerdere van bovenstaande. 🙂

Dat Moeder Aarde uit balans is, is wel duidelijk. Dat dat door menselijk handelen komt is ook helder. Dat kan ook niet anders, want wat je geeft is wat je creërt. Als je dus blijft kiezen voor disbalans, creëer je disbalans. Als je blijft handelen naar tekort, creëer je tekort. Als je blijft strijden tegen, creëer je strijd.

Disbalans is in het huidige systeem het verdienmodel. Disbalans levert veel geld op, en dat creërt meer disbalans, dus blijft het groeien en geld opleveren. En iedereen doet mee, van Welness-rechts tot Woke Links. Van Extinction Rebellion tot De Andere Krant. Balans komt in niemands woordenboek voor.

De enige manier om de wereld weer in balans te brengen is door balans te zijn. Door balans te geven. Door biodiverse natuur te zijn in plaats van een monocultuur eucalyptusbos.