Mijn leven ziet er op dit moment uit als een wit, onbeschreven vel papier. Sinds wij twee maanden geleden terug kwamen van onze reis is er veel en bijna niets gebeurt. Ik ben flink ziek geweest en heb een paar dagen in het ziekenhuis gelegen. We hebben veel op en neer gereist tussen Nijmegen en Koudekerk (waar de ouders van Robbert wonen). Er is gepraat in mijn gezin over de perikelen van afgelopen jaar. Er zijn afspraken niet door gegaan, ik heb geen Gave Dingen Doen sessie gedaan die wel gepland stond. Ik heb genikst, gekleurd, gelezen, gekookt, veel gevoeld.
Hoe minder ik doe, hoe meer ik ben is het gevoel dat ik bij de afgelopen maanden heb. Hoe minder ik moet, hoe meer er mag zijn. Hoe minder kramp, hoe meer vrijheid. Schijnbaar logische tegenstelling, waarbij het nog steeds uitdagend is om daar elk moment te kiezen.
En nu is er een groot leeg vel, wat Robbert en ik samen gaan beschrijven, betekenen, bedenken en bevoelen. Want een ding is heel helder geworden de afgelopen tijd: Robbert en ik willen altijd samen de wereld mooier maken. We gaan dus aan het werk als een team. Het is dus ons lege vel…dat de komende tijd gevuld wordt met wonen, werken, verbindingen, visie, dromen, ideeën, or even better’s.
Er is volgende week geen vaste woonplaats meer, er zijn voorlopig bijna geen opdrachten. Er zijn geen afspraken en geen regels, geen moeten en geen ‘dit kan niet’. Er is enkel ruimte, compleet vertrouwen op de vrijheid. Onvoorwaardelijk vertrouwen op het volgen van onze behoefte, niet te bedenken wat te doen of waar naar toe te gaan, maar dat te voelen.
Geen keuzestress, want er zijn geen keuzes op het lege vel, het is niet dat we of dit of dat moeten kiezen. Het is meestromen met wat er op het vel ontstaat.
Geen idee hoe lang het duurt, geen idee of er uiteindelijk een camper verschijnt om door het land te trekken om mensen en organisaties wakker te schudden of dat ‘De zoete inval’ ontstaat op een mooi plekje in het bos of midden in de stad.
Geen idee, maar ideeën genoeg. Geen plannen, maar een heldere visie. Geen keuzes, alles is mogelijk. Een nieuw begin, midden in mijn leven. Vanuit rust en passie. Vormloos, maar waardevol. Een leeg en overvloedig vel wordt de komende tijd bewust gevuld.
