Het podium pakken

Ze stapte tussen de eerste rij kinderen door naar voren, zelfverzekerd en krachtig. ‘Ik heb iets te vertellen, dat moet iedereen goed horen dus kan ik beter even vooraan gaan staan!’

Doris trad op met haar kinderkoor en mocht een van de liedjes introduceren. Ze stapte naar voren en begon te vertellen.

Ik vroeg haar later of ze dat had afgesproken met de juf, dat ze naar voren zou stappen. “Nee, dat heb ik zelf bedacht, anders kunnen mensen mij niet goed zien en horen als ik praat.”

Het is zo Doris ten voeten uit, het podium pakkend, op de voorgrond treden vanuit haar enthousiasme en levenslust. Zo krachtig in wie zij is en wat ze te geven heeft. In een zaal vol ouders en kinderen geen enkele terughoudendheid voelen om jezelf te laten zien.

Zo’n simpele handeling zegt zoveel over wie zij is: uitgesproken, creatief, gedreven, leidend. Ze kan met haar acht jaar haar plek innemen. Ze blijft mij daarin vermaken, met haar kracht en levenslust. Wie zij is ligt aan de oppervlakte, iedereen mag het zien. Daarin lijkt ze zo op mij, maar vooral op haar unieke zelf!