Microkrediet

𝗠𝗮𝘅𝗶𝗺𝗮 𝗵𝗮𝗮𝗿 𝘀𝘁𝗼𝗸𝗽𝗮𝗮𝗿𝗱𝗷𝗲: 𝗠𝗶𝗰𝗿𝗼𝗸𝗿𝗲𝗱𝗶𝗲𝘁. 𝗥𝗲𝗱𝗱𝗶𝗻𝗴 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗱𝗲 𝗮𝗿𝗺𝗲𝗻 𝗼𝗳 𝗻𝗶𝗲𝘁?

Toen ik klein was, zag ik de Unicef-reclames op televisie. Ik zag de kinderen van mijn leeftijd in Afrika die geen eten hadden. En ik voelde dat ik hier iets aan wilde doen. Het raakte me! Altijd heeft honger en armoede me gefascineerd en ik heb altijd een drang gevoeld om hier iets aan te willen doen.

Bij Triodos was één van de beleggingsproducten die ik verkocht het Fair Share Fund. Een beleggingsfonds met leningen en deelnemingen in microkredietbanken wereldwijd. Ik kocht het boek van Muhammad Yunus, de ‘uitvinder’ van microkrediet en werd super enthousiast. Jaa!! De armen krijgen hiermee de kans om mee te doen met de economie. Wat goed! Yunus schreef over 50 dollar die hij leende aan 30 verschillende ondernemers. En allemaal hielp het hen als eerste stap uit de armoede. En ze konden allemaal prima terug betalen. Wow, fantastisch!!

Gepassioneerd verkocht ik het Fair Share Fund als warme broodjes. Vrijwel iedere klant koos ook wel voor een stukje Fair Share Fund. En ik voelde me geweldig dat ik op deze manier iets kon doen aan de armoede!

Totdat er twee dingen gebeurde. De eerste was dat er een heftige BBC-documentaire werd uitgezonden over zelfmoorden vanwege microkredieten en de hoge rentes van 20-50% die men niet terug kon betalen. Dit was het eerste barstje in mijn microkrediet-geloof.

Het tweede wat er gebeurde, was dat ik het piramidespel steeds meer doorzag wat het financiële systeem is. En daarin zag ik ook dat groei noodzakelijk is. Dus het is noodzakelijk dat steeds meer mensen meedoen of dat er steeds meer natuur wordt omgezet in producten. Dat is hoe de allesverslindende machine draait. En wat daarbij dus goed is, is dat er steeds meer mensen mee gaan doen met het kapitalistische spel.

Vanwege deze twee gebeurtenissen, veranderde mijn gevoel ten opzichte van microkredieten volledig. Eerst had ik het gevoel dat microkrediet dé oplossing voor het armoede- en hongerprobleem was. En van dat gevoel ging ik over naar enorme weerstand. Deze mensen worden niet geholpen. Ze worden ook in het allesverslindende systeem gezogen. Dus nee, wat mij betreft is microkrediet absoluut niet de redding voor de armen.

Ik geloof juist in gelijkwaardige, lokale economieën. Dus niet in de piramide, maar in cellen/cirkels. Meer het idee van heel veel verschillende stammen en dat die stammen op een gelijkwaardige manier met elkaar samenwerken en interacteren. Weg van de ongelijkwaardige piramide en naar een gelijkwaardige cellenstructuur.