In een Geefeconomie draagt iedereen zorg voor alles wat leeft. Je zorgt voor jezelf, voor de ander, voor je omgeving en voor de aarde. Dit doe je door steeds bewust te kiezen en je pure behoefte te volgen. Die behoeftes zijn vaak gerelateerd aan rust, ruimte, gezondheid, verbinding. Altijd constructief, bouwend, liefdevol, nooit kapotmakend of destructief naar jezelf of je omgeving.
Als iedereen zich waardevol genoeg zou voelen als mens en dus niet anders zou kunnen dan zorg dragen voor zichzelf, als jij, net als al het anderen dat leeft, je waardevol voelt, dan zou iedereen in een Geefeconomie leven. Dan zouden we nooit meer hoeven staken, hoeven roepen en schreeuwen, hoeven huilen en boos hoeven worden…omdat iedereen dan zorg zou dragen voor alles en iedereen. Dan zouden we vanuit werkelijke allesomvattende verbinding in een wereld leven van eenvoud en overvloed. Dat is mijn wens voor de mens en de aarde, vandaag en alle dagen.
En de enige manier om daar aan bij te dragen is door het zelf te leven. Te zijn, te voelen, je bewust te worden dat je zelf mag kiezen vanuit welke overtuiging je leeft. En dat je los mag laten, los mag komen, los mag zijn van alles wat niet dienend is aan waar jij in gelooft. Dan hoef je niet te staken, dan hoef je geen druk uit te oefenen want je hoort niet meer bij dat systeem. Je hoort niet meer bij de mensen die het verkloten, die geen respect hebben voor onze natuur. Je vormt je eigen stam, met mensen die werkelijk anders zijn.
Het lijkt een droom, maar het kan werkelijkheid zijn als men daarvoor kiest. Wij kiezen er elke dag voor en het is een bijzonder vervullend en hoopvol leven. Een leven dat ik alles en iedereen op onze prachtige aarde toewensen.
Wees welkom! Hier ziet de toekomst er rooskleurig uit!