Negen jaar geleden werd ons verteld dat we maar ‘in een landje ver weg’ moesten gaan leven met onze rare ideeën over een samenleving waarin verbinding en vertrouwen gaat boven geld en macht. De boodschap was helder, hier is geen plaats voor jullie, we willen jullie hier niet!
Toen raakte de opmerking van een familielid me enorm, ik werd zo buitengesloten en afgewezen om wat ik voelde dat juist zo liefdevol was voor iedereen.
Diezelfde boodschap als van dat familielid negen jaar geleden wordt op dit moment sterk uitgedragen in de samenleving. Niet alleen meer naar ons, maar naar heel veel mensen. “We willen jullie hier niet, jullie horen er niet bij met jullie vertrouwen en gezondheid!”
Waar ik toen geraakt werd kan ik er nu om lachen. Toen wilde ik er bij blijven horen en daarom deed de afwijzing pijn. Nu leef ik in een systeem waarin verbinding, overgave en vertrouwen de norm is, en hoef ik niets meer met dat andere systeem. Ik zit goed op ons zelfgecreëerde landje energetisch ver weg, ha!
De keuze is simpel, of je wilt er nog bij horen of niet. Zo eenvoudig is de keuze, van binnenuit. Je doet mee met het systeem dat er nu is, of je stapt eruit. Bij de ene keuze weet je precies wat je krijgt, bij de ander kom je op bijna onontgonnen gebied.
Je kunt dus gewoon kiezen, en je dan aan die keuze overgeven. Je hoeft dan niet meer te strijden, te vechten, te demonstreren of je een slachtoffer te voelen. Wat je ook kiest, kies echt, geef je over aan de consequenties!
Als je kiest om eruit te stappen ben je geen onderdeel meer van die bubbel van chaos en onzekerheid, je stapt juist in onschuld en overgave. En dan doet het geen pijn meer om afgewezen te worden, want je wordt juist omarmt aan de andere kant.
En wie weet komen we elkaar daar dan wel tegen, op dat stukje land ver weg. Je bent in ieder geval van harte welkom!