Uit ‘De Kracht van het Nu’ van Eckhart Tolle.
“Elke crisis is echter niet alleen gevaar maar ook een kans. Als relaties ik-zuchtige denkpatronen van energie voorzien en uitvergroten en het pijnlichaam activeren, zoals in deze tijd gebeurt, waarom zou je dat feit dan niet accepteren in plaats van te proberen eraan te ontsnappen? Waarom zou je er niet mee samenwerken in plaats van relaties uit de weg te gaan of achter het spookbeeld van een ideale partner aan te blijven jagen als antwoord op je problemen of als een manier om je vervuld te voelen? De kans die in elke crisis verborgen ligt, blijkt pas als je alle feiten van een gegeven situatie erkent en volledig aanvaardt. Zolang je ze ontkent, zolang je probeert eraan te ontsnappen of blijft wensen dat het allemaal anders was, gaat het raam van de kans niet open en blijf je gevangenzitten in de situatie, die hetzelfde blijft of verder verslechtert.
Met de erkenning en aanvaarding van de feiten komt ook een zekere mate van vrijheid ervan. Als je bijvoorbeeld weet dat er disharmonie is en je houdt vast aan dat ‘weten’, dan komt er door dat weten een nieuwe factor in het spel en kan de disharmonie niet hetzelfde blijven. Als je weet dat je je niet op je gemak voelt, schept dat weten een stille ruimte die je onvrede liefdevol en teder omhelst en dan je onvrede verandert in vrede. Aan de innerlijke transformatie kun je zelf niets doen. Je kunt jezelf niet veranderen, en je partner of wie dan ook al helemaal niet. Het enige wat je kunt doen is een ruimte maken waarin die transformatie kan plaatsvinden, waar genade en liefde kunnen binnenkomen.”