Wij laten laten ons door niets of niemand vertellen wat klopt.
Een mooi voorbeeld was toen ik heftige keelontsteking had. Toen mijn eigen dokter geen dienst had op vrijdag kwam ik bij een andere dokter en die gaf mij voor het weekend prednison mee. Omdat ik het anders te zwaar zou krijgen in het weekend. Het voelde niet goed, niet afgestemd. Ze luisterde niet naar wat ik voelde en wat ik wilde. Dus haalde ik ze wel op bij de apotheek, maar eenmaal thuis, voelde ik in alle rust nog eens in en besloot ik ze niet te nemen.
Ik vertelde een week later tegen mijn eigen arts wat er was gebeurt en dat ik de pillen niet genomen had. Hij reageerde heel fijn, noemde het woord ‘overmedicatie’, een woord dat ik nog nooit gehoord had maar dat benoemde mijn gevoel precies. Het was teveel, onnodig, niet afgestemd.
Wij doen nooit iets enkel omdat een ander dat wil of het juiste vindt. Wij voelen ook altijd zelf in of het voor ons klopt. En als onze intuïtie zegt dat het niet klopt dan doen we het niet. Wij kiezen nooit voor ‘overmedicatie’, want teveel is net zo slecht voor je lijf als te weinig. Balans is key, zelfs als je lijf ziek is.
Het grappige daarvan is dat we altijd beter af zijn dan als we het wel zouden doen. We kennen de consequenties niet precies, want die liggen in de toekomst. Maar je intuïtie is de meest gezonde, meest natuurlijke raadgever, dus daarvoor kiezen zorgt ook altijd voor de meeste gezonde en meest natuurlijke stroom en uitkomsten.
Door de meeste mensen worden onze keuzes gezien alsof wij tegen de stroom inzwemmen, maar wij zijn juist diegene die op de natuurlijke stroom varen. Wij zijn niet degene die vechten, die ons laten drogeren, die klakkeloos aannemen wat een ander (hoe wijs ook) zegt. Wij kennen de bron en weten dat die altijd en overal de allergrootste wijsheid in zich draagt. En dat als je daaruit wilt putten, je er zelf naar toe moet.