2014

Robbert en Petra merken dat de visie van geefeconomie voor veel mensen niet duidelijk is. Zij kunnen er ‘met hun hoofd niet bij’. Dus gaan zij aan de slag met projecten om de visie van geefeconomie concreter te maken. Echter blijft het verhaal van geefeconomie voor hen de boventoon voeren en komen zij er elke keer weer samen op uit dat dit de levenswijze is die zij (voor) moeten leven. Elke keuze die zij maken is er een vanuit volledig vertrouwen en liefde. Voor angst en (doem)gedachten is geen plaats meer in het leven in een geefeconomie. Dit geeft veel vrijheid en vervulling. Ook al wordt dat door veel mensen niet begrepen.

Eind 2014 huren zij een huisje in het bos, wat verder af van ‘de samenleving’. Zij bezinnen zich en praten veel over hoe een geefeconomie zich verhoudt tot het kapitalisme en welke rol zij en de geefeconomie hebben in deze maatschappij. Wat is hun plek, wat is hun waarde? Er vormt zich een soort t-splitsing; rechts af is uit het systeem stappen, ver af van de samenleving en de maatschappij als geheel, in de vorm van in een camper naar Portugal en daar alles los laten. Linksaf is juist blijven staan, midden in de samenleving hun eigen pad blijven gaan, patronen en angsten losgelaten, maar nog wel in verbinding met mensen die dat willen. Zij kiezen voor het laatste, voelen beide dat zij daar krachtig genoeg voor zijn en dat, dat de bedoeling is.