Niet ontvangen worden

Mensen die niet in verbinding zijn maar dat wel heel graag willen zijn zeggen eigenlijk altijd dezelfde dingen om bevestiging te krijgen. Vooral de zin: “ik ontvang jullie wel” krijgen wij de laatste maanden heel vaak terug als reactie op het feit dat we niet ontvangen worden.

Wat mensen daarmee doen is hun woorden gelijk zetten aan mijn weten. Ik weet wanneer ik wel en niet ontvangen word, dat kan ik voelen. Maar de ander voelt dat niet en denkt dat er een oordeel in het niet-ontvangen worden zit vanuit mij, alsof ik jammer of slecht vind, of dat het mij pijn doet. Het is gewoon een feit dat ik beschrijf en dat kan niet weggenomen worden door dat iemand mij gaat vertellen wat ik eigenlijk zou moeten voelen, namelijk dat ik wel ontvangen wordt.

Ontvangen zit niet in woorden. Iedereen kan ons inspirerend vinden maar dan nog steeds veranderend er niets aan de wereld, want woorden zijn de laagste vorm van communicatie. De enige manier om ons en onze visie te ontvangen is door te handelen. En dat doet niemand, niemand is hier, niemand kiest voor Geefeconomie, niemand durft het aan om werkelijk te springen.

Het is zo makkelijk en daardoor pijnlijk om te zeggen dat je ons ontvangt terwijl je niets doet. En het is ook zo makkelijk te veranderen, namelijk door in beweging te komen. Als iets met mijn woorden doet, ontvang je mij. Jij ontvangt mij door zelf in beweging te komen, door stappen te zetten naar die onvoorwaardelijke wereld. En als je weer stopt met bewegen, dan is de verbinding weer verbroken. Ook al zou jij dan zeggen dat je mij nog steeds ontvangt, dat is niet waar. Het ontvangen zit hem in het handelen, in het vragen, in het doen, in het hier en nu, onvoorwaardelijk er voor gaan. Als je daarvoor kiest kunnen wij blijven geven.