Geven is verbinden

Onvoorwaardelijk geven en ontvangen is verbinden. Zo simpel is het.

Onvoorwaardelijk geven komt voort uit het sterke gevoel hebben met iemand verbonden te zijn. Als die ander je onvoorwaardelijk ontvangt is er verbinding en wil je alles geven wat je hebt. Dat is de stroom.

Als die ander niet geeft wat zij heeft (energetisch gezien), dus niet kwetsbaar is, stukken pijn voor zichzelf houdt, niet open is over wat er werkelijk speelt binnen in diegene, dan kun je dus ook niet onvoorwaardelijk ontvangen. Want onvoorwaardelijk gaat over alles, niet over wat de ander of jijzelf kiest of bepaalt.

Verbinding is alles. Geven en ontvangen is alles. Als alles er is, als alles er mag zijn, dan voel je dat jij er mag zijn en ben je dus verbonden. Met jezelf en met diegene waarbij je onvoorwaardelijk mag zijn.

Zo simpel is het dus. Als alles er mag zijn, ook datgene dat spannend of pijnlijk is, dan ben je in verbinding, dan stroomt het. Dan geef en ontvang je onvoorwaardelijk.

Dat heeft dus niets te maken met wat je kunt, wat je doet als werk of als hobby, welke kennis je hebt of wat jij graag wilt geven. Het gaat veel dieper dan dat, het gaat over wie je bent als mens, over je karakter, je hartsverlangen en je zijn.

Onvoorwaardelijk geven en ontvangen begint met aanwezig zijn, voelen, luisteren, verstillen. Bij jezelf en bij anderen. Zo voel je de stroom van de natuur en van het leven, zonder ruis, zonder gedachten, zonder dat jouw ‘ik’ er tussen komt.

Geef jij wel eens onvoorwaardelijk vanuit de stroom, omdat dat dat was wat er ontstond?