Bosbrand – Managen of geven?

Hoe moet het dan wel; een Geefeconomie coördineren na een bosbrand?

Er heeft hier vier dagen een bosbrand gewoed. Na de bosbrand kwam er een app-groep voor vraag en aanbod. Getroffenen van de bosbrand werden uitgenodigd hun verhaal te delen en deelnemers aan de app-groep konden direct contact opnemen met de getroffenen om hulp te bieden. Super goed!

Maar opeens gooiden de beheerders van de app-groep alles om. De beheerders van de app-groep inventariseerden wat de getroffenen nodig hadden. Klinkt misschien efficiënt, maar het is zo zonde. Nu kunnen wij niet meer direct contact opnemen met getroffenen om te verbinden, om te luisteren naar hun verhalen, om af te stemmen. Zo zonde!

En vrijwel gelijk werd er een crowdfunding georganiseerd door dezelfde mensen om 100.000 euro op te halen voor de getroffenen van de bosbrand. Alle energie was gelijk weg.

Gelijk inzamelen is zo funest voor de energie. Laten we juist eerst eens rustig kijken wat er aan de hand is. Wat is de schade? Wie heeft wat nodig? Laten we de tijd nemen om naar elkaar te luisteren.

In het angst-circuit hoor ik dat mensen denken dat 1400 mensen dakloos zijn geworden door de brand. Dat is onzin. Er zijn 1400 mensen geëvacueerd. Wij zijn tientallen kilometers door getroffen gebied gefietst, maar hebben geen enkel afgebrand huis gezien.

Het is veel beter om de getroffenen die er zijn eerste hulp te geven met onderdak en eten. En vervolgens eens rustig te kijken wat er allemaal aan de hand is.

Zo zonde dat mensen dit niet snappen en vanuit het ongemak van alles gaan geven, maar daarmee juist niet bijdragen. Daarmee blokkeren ze juist het échte geven.