Ik ben van nature een leider. Dat dat arrogant klinkt zegt alles over hoe leiderschap op dit moment wordt gezien in de wereld. Leiderschap in het huidige systeem heeft te maken met macht, met geld, met overheersing, met onderdrukking en met mannelijkheid. Dat is geen leiderschap, dat is ego. Laat ik dat voor het gemak even benoemen als managers. De mannelijkheid die alles onder controle heeft, die iedereen in een rol heeft geduwd waarin die precies doet wij hij moet doen om de radartjes te laten draaien. De machine werkt.
Die kwaliteiten heb ik gelukkig niet want kunnen managen is tegenovergesteld aan kunnen leiden. Leiderschap gaat over flexibel zijn, overzicht hebben gedurende het proces, iedereen zien en aanvoelen welke rol bij diegene past, iedereen in de groep energetisch uitnodigen om voor zichzelf te zorgen, ruimte geven voor inbreng en tegelijkertijd zelf beslissen als dat nodig is, omdat dat het groepsproces en het resultaat ten goede komt.
Toen ik nog werkte binnen organisaties werd dat leiderschap nooit gezien, laat staan ondersteund of gewaardeerd. Ik werd gemanipuleerd, geschoffeerd en gestraft als ik iets liet zien van hoe natuurlijk leidinggeven werkt. Ik werd altijd, altijd overruled door de manager, ik was altijd een radartje in de machine ipv een leider in een groep met mensen.
Nu ik niet meer binnen organisaties werk maar bijdraag wat ik te geven heb ontstaat soms een situatie waarin ik wel kan kan leiden, echt kan leiden. En dat is zo geweldig om te doen!
Zoals bij het bouwen aan de yurt die wordt gebruikt bij een peutergroep. We bouwden hem al eens op, toen weer af want hij moest verplaatst worden en komend weekend bouwen we hem weer op. Het natuurlijk leiderschap mocht er helemaal zijn het eerste weekend al dat we hem opbouwden. Ik kende de mensen waarmee ik bouwden niet, ik had een aantal van hen 1 keer ontmoet. Diegene die het overzicht had voor het bouwproces verwelkomde mij naast hem; “neem je plek maar in, doe je ding”. Leiding geven, de groep in haar kracht zetten om samen, in de stroom, werk te verzetten. Sindsdien hebben we vele uren gewerkt aan de yurt en heb ik steeds meer de rol van leider mogen uitoefenen. En is de sidekick die de eerste keer mij toestond om dat te doen mijn beste vriend geworden. Wat een team zijn wij, ik heb nog nooit zo met iemand samen gewerkt. Er is volledig vertrouwen, er is open afstemming, er is samen, er is verbinding, er is durven besluiten, er is rust en even op adem komen en er is nog even doorpakken en een laatste zetje ook al zijn we moe van het zware werk in de brandende zon. De balans is bijna verslavend.
Ik kan moeilijk beschrijven hoe vervullend het is om eindelijk mijn plek in te mogen nemen. Die plek die ik al mijn hele volwassen leven weet dat ik in te nemen heb en die mij nooit gegund werden door de managers van deze wereld. Het is zo heerlijk! Een ervaring om eindelijk dat wat ik weet, kan en voel ook echt in de praktijk te brengen. Dit ben ik!
Lees jij ze allemaal?
Bewustzijn
Lees hier alle blogposts
over bewustzijn & intuitïe
Natuurlijk leren
Lees hier alle blogposts
over natuurlijk leren &
onvoorwaardelijk ouderschap
Een nieuwe wereld
Lees hier alle blogposts
over een nieuwe wereld
Over geld & geven
Lees hier alle blogposts
over geld & geven