Nog een week…en dan?

Mijn leven verandert iedere week. Iedere week vallen er meer “zekerheden” weg en iedere week ontdek ik dat het leven mooi is. Het wordt zelfs iedere week vrijer en mooier. Ik heb me nooit zo’n zorgen gemaakt over financiën of over of ik er wel mooi uitzie. Ik heb me wel vaak anders gevoeld dan anderen. Eigenlijk geloof ik helemaal niet dat ik zo anders ben dan anderen.

Altijd ben ik bezig geweest met wat goed voelt. Toen ik klein was, zag ik de beelden van Afrika op TV en vroeg ik aan mijn moeder “Mama, waarom helpen we die mensen niet?” Deze vraag is me altijd bij gebleven. Soms was de vraag wat verder weg en soms wat dichterbij, maar het gevoel is altijd in me geweest. En het is eigenlijk zo makkelijk. Als we echt willen, kunnen we iedereen die honger heeft helpen.

Deze vraag en andere gevoelens hebben me gebracht waar ik nu ben. Ik weet dat ik over een week weg ben uit Vleuten. Gisteren zijn de eerste spullen opgehaald en vandaag en morgen worden veel andere spullen opgehaald. Afgelopen vrijdag heb ik 7 zakken kleding/schoeisel aan de weg gezet. Ik schrok er zelf van dat het zoveel is. Ik draag namelijk maar iets van 4 setjes. In de rest van de week worden de overige spullen opgehaald. De nieuwe huurders geef ik ook nog wat spullen en de rest gaat naar de kringloop. Het is fijn om te zien hoeveel mensen ik blij maak met de spullen.

Maar waarom doe ik dit ook alweer? Zoals sommige mensen zeggen of denken “Waarom doe je dit jezelf aan?”Sowieso is dit heel fijn om te doen. Het is een reis waarin ik ontdek hoe weinig ik nodig heb en hoe groot de liefde van andere mensen is waarop je kunt vertrouwen. Het is nog veel meer dan dit, maar het is niet te doen om dit in woorden uit te drukken.

En ik geloof niet meer in de huidige structuren in de samenleving. “Het kapitalisme heeft ons toch veel gebracht” hoor ik vaak mensen zeggen. Bij mij doet dit zeer, want voor mij voelt dat niet zo.In het kapitalisme voel ik “survival of the fittest”; we strijden tegen elkaar, we moeten vechten voor onze relaties, voor ons werk, voor geld. Er is zoveel stress hier in Nederland en we vinden het heel normaal allemaal.

Ik doe hier niet meer aan mee. Er bestaan andere waarheden die veel mooier zijn. Ik geloof dat wanneer je jezelf onvoorwaardelijk geeft, je vanzelf terug krijgt wat je nodig hebt en vaak zelfs mooier dan dat. Sinds ik hiermee bezig ben, krijg ik van veel mensen te horen dat ik er gezond, stralend en gelukkig uit zie. Ik zie ook de mensen om mij heen opbloeien en hele mooie keuzes maken, waarbij hun eigen gevoel centraal staat. Het is zeker ook leven tegen de stroom in; dat voel ik soms ook zeker.
Zonnige groet, Robbert