Een goddelijke dag

Vogels fluiten hun eigen wijsje, de zon schijnt op onze gezichten, rust omarmt ons en achter ons staat een overweldigend bouwwerk. Hoe lang zouden we binnen zijn geweest? Tien minuten, 30 minuten, een halve dag? Is dat belangrijk om me nu af te vragen, terwijl ik van...

Het lege vel

Mijn leven ziet er op dit moment uit als een wit, onbeschreven vel papier. Sinds wij twee maanden geleden terug kwamen van onze reis is er veel en bijna niets gebeurt. Ik ben flink ziek geweest en heb een paar dagen in het ziekenhuis gelegen. We hebben veel op en neer...

Afstand tot het normale

“Pas wel op dat de afstand tot de maatschappij niet te groot wordt” en “Je moet wel in discussie gaan om anderen te laten weten waar je staat” zijn adviezen die ik op mijn pad tegenkwam. Dit soort opmerkingen zetten me als vanzelf aan het...

Op leven en dood

“Zou jij je leven op dezelfde manier inrichten als je weet dat je nog maar een jaar te leven hebt?” Die vraag hoor ik af en toe voorbij komen. En werd de afgelopen maanden veel actueler door het overlijden van een goede vriend en door de slechte berichten...

Geven zonder grenzen

Ook tijdens onze reis voelen wij ons verbonden met mensen om ons heen. Geven en ontvangen van datgene wat goed voelt staat centraal. In deze blog deel ik een paar prachtige voorbeelden van onvoorwaardelijk geven. Toen we vielen met de motorbike in Luang Namtha en de...