Naar de tandarts

Doris viel van de wip en brak een voortand doormidden. De spoedtandarts zei dat de voortand eruit moest.Dat is nogal wat voor een kind van vier. Zeker voor een kind van vier dat nog nooit bij een dokter of tandarts is geweest omdat ze supergezond is.Dus ik vertelde...

Overgave aan mijn geloof

Vrijdag vertrek ik. Richting Eindhoven, België, Frankrijk, Spanje…prachtige plekken zullen op mijn weg komen. Mooie mensen zal ik ontmoeten, liefde en vertrouwen zal ik geven. Lopen en liftend, Hitch&Hike…Avontuur en rust. Geloof en overgave. Mijn...

Het einde van angst

Al ruim een jaar zit de beslissing om alleen op reis te gaan er aan te komen en elke keer dat ik er over dacht, er over voelde en er over sprak met Robbert was het nog niet het moment. Om de zoveel tijd kwam de behoefte om er alleen op uit te trekken omhoog, maar...

Een bekentenis

Aan het einde van dit enorm bewogen jaar kijk ik terug en voel ik dat ik deze blog, die ik in de lente van dit jaar schreef, heel graag wil delen. Om af te sluiten wat geweest is, om de nare gevoelens los te laten en een plek te geven. Om te laten weten dat...

Een hele normale droom

Ik had een bizarre droom vannacht. Zo’n droom waarbij je, als je wakker wordt, even moet voelen of het nu echt gebeurt is of niet. Zo’n droom die nog nadroomt als je al lang en breed gedoucht bent en het ontbijt achter de kiezen hebt. Je weet wel,...