Gewoon geen huis

Toen ik vanavond de was aan het ophangen was, die ik net bij onze onderbuurman in de wasmachine had gewassen schoot het door mijn hoofd hoe bizar ons leven op dit moment eigenlijk is. Of lijkt, misschien. “Wij hebben gewoon geen huis”, lachte ik tegen...

Mijn ziel en zaligheid

Mijn werkelijke verhaal begint toen ik 13 jaar was. Tijdens een heerlijke jeugd werd mijn moeder ziek en overleed een jaar na de diagnose darmkanker. Dat was heftig en tegelijkertijd niet ontwrichtend. Mijn vader is een sterke man, een doener met een groot hart die...

Een goddelijke dag

Vogels fluiten hun eigen wijsje, de zon schijnt op onze gezichten, rust omarmt ons en achter ons staat een overweldigend bouwwerk. Hoe lang zouden we binnen zijn geweest? Tien minuten, 30 minuten, een halve dag? Is dat belangrijk om me nu af te vragen, terwijl ik van...

Het lege vel

Mijn leven ziet er op dit moment uit als een wit, onbeschreven vel papier. Sinds wij twee maanden geleden terug kwamen van onze reis is er veel en bijna niets gebeurt. Ik ben flink ziek geweest en heb een paar dagen in het ziekenhuis gelegen. We hebben veel op en neer...

Afstand tot het normale

“Pas wel op dat de afstand tot de maatschappij niet te groot wordt” en “Je moet wel in discussie gaan om anderen te laten weten waar je staat” zijn adviezen die ik op mijn pad tegenkwam. Dit soort opmerkingen zetten me als vanzelf aan het...