Tuinen van Gaia

“Overal waar jij komt creëer je tuinen van Gaia!”, zei mijn iets zweverige vriend enthousiast. Ik noem ze liever gewoon moestuinen, maar hij heeft wel een punt.

De woonboerderij en Geefeconomie-plek in Nederhemert was de start van mijn moestuin-maak-avontuur. Voor het eerst werkte ik serieus en bijna dagelijks in een tuin en maakte ik op de zware rivierklei een moestuin, kruidentuin, bloementuin en het begin van een voedselbos. Het was ge-wel-dig om te doen! Eerst het zware werk zoals het vrij maken van de grond waar jaren niets aan was gedaan, het planten van de bomen, het plaatsen van een houten hek om de moestuin de beschermen tegen de loslopende kippen en andere knagers. Daarna kwam het aanbrengen van compost op de moestuin, het mulchen van stukken grond waar hardnekkig onkruid stond en het maken van een composthoop.

Uiteindelijk begon het planten en (voor)zaaien. Ik kreeg (vooral vaste bloemen) zaailingen van een buurvrouw met een enorme tuin en kocht biologische zaden om de moestuin mee te vullen. Wat een feest!

Elke dag met mijn handen in de klei, uitproberen, ontdekken, aanpakken, wat heb ik veel geleerd!

Toen we in Portugal, 2 jaar nadat we uit Nederhemert vertrokken op een vaste plek kwamen te staan, lonkte ook daar een moestuin. Het eerste jaar maakte ik van dennenstammen vijf moestuin bakken, het jaar erna maakte ik een moestuin van 100m in de wijngaard. Weer hetzelfde ritme: de grond ontginnen, hek plaatsen, onkruid weghalen, compost aanbrengen, en dan zaaien en planten. Deze moestuin was op zandgrond en in een totaal ander klimaat dus weer andere uitdagingen en veel nieuwe dingen geleerd. Maar het plezier was hetzelfde, met mijn kruiwagen vol gereedschap bijna elke dag even naar de moestuin, even kijken, soms oogsten, soms bewateren, soms wat wieden.

Ik hou zo intens van het werken met mijn handen in de aarde. Het voeden, het creëren, het afstemmen, het leren, het geven en ontvangen. Als ik het zo beschrijf, klinkt ’tuinen van Gaia’ toch best logisch. 🙂