Verzekerd van angst

“Ik heb mijzelf verzekerd vanuit angst, maar hoe ziet dat er in een Geefeconomie uit?”

Wat een mooie vraag! En een die meer mensen hebben als ze horen dat wij geen zorgverzekering hebben.

Wij zijn niet verzekerd, dus dat is hoe het er in een Geefeconomie uitziet. Dat was een hele spannende stap, omdat de rest van de wereld nog niet aan ‘geefeconomie’ doet. Dus als er iets gebeurt zijn wij niet verzekerd van zorg, toch maken we ons daar niet druk om. En dat vertrouwen heeft twee redenen.

1) omdat we in de stroom van het leven, leven forceren we nooit iets, alles gaat zoals het moet gaan. In die stroom is ziekte en pijn veel minder ‘overvloedig’ aanwezig dan in het huidige systeem. Onze kinderen zijn nog nooit bij een huisarts geweest bijv. en dat is niet puur toeval. Leven vanuit je natuur is gezond en helend, dus ook als er eens iets is, dan kan het lichaam veel meer zelf helen dan wat ons tot nu toe voorgeschoteld is dat je kan.

2) Mocht er toch ooit iets gebeuren waarin wij andere mensen nodig hebben dan weten we dat we geholpen zullen worden. Wij vertrouwen erop dat mensen, ondanks alle patronen en angsten die er zijn, van betekenis willen zijn voor anderen. Dat ze kennis en kunde en vaardigheden hebben die ze willen inzetten om een fijnere wereld te maken en zich verbonden te voelen met anderen. Die verbinding is nu amper nog voelbaar juist doordat iedereen individualistisch handelt vanuit angst (bijv. verzekeren dus), maar wij weten en leven dus volledig naar die verbinding.

Als er meer mensen in een geefeconomie zou leven, zou iedereen dus verzekerd zijn van hulp, verbinding, zorg en ondersteuning waar nodig. Omdat dat het uitgangspunt van de mens is. Samenleven zonder angst. Dat is pas echt zorgen voor!