Leadership has a price

Alles wat ik schrijf en zeg heb ik zelf ervaren, alles wat ik vraag van mensen heb ik zelf in de praktijk gebracht. Dat is waarom ik nooit coach zou kunnen zijn maar wel een voorbeeld ben.

Ik zag de documentaireserie over Michael Jordan en de Chicago Bulls waarin Michael dit punt aanhaalt. Over dat hij nooit iets van iemand vraagt wat hij zelf niet heeft gedaan of doet. Dit resoneerde enorm bij me, ik voelde er verder op in.

Dat is in de kern natuurlijk waar leiderschap over gaat, dat je de enge dingen als eerste van de groep doet en de verzorgende als laatste (check ook het filmpje ‘Why Leaders Eat Last van Simon Sinek ).

Als leider praat en handel je altijd op het level waar je zelf bent. Als iemand meer ervaring heeft dan is die ander automatisch de leider op dat stuk. Als iemand minder ervaring heeft dan is diegene op dat gebied de volger. Let op dat ik het woord ‘ervaring’ gebruikt, niet alleen kennis, niet alleen ideeën, niet leeftijd of positie. Nee, het gaat over hetgeen dat je ervaren hebt en kunt inzetten om anderen verder te helpen, zodat zij groeien en ontwikkelen.

Ik heb altijd intens geleerd in het leven, waardoor kennis, ideeën, kracht en inzichten samen komen tot ervaring. Ervaringen die ik kan delen zodat mensen het niet persé op diezelfde manier hoeven te ondergaan, maar kunnen leren van mijn ervaringen. Dat kan alleen als ze mij accepteren als leider. En dat gebeurt tot nu toe nog amper.

“Leadership has a price.”, zegt Michael Jordan daarover. Leiding geven is altijd kwetsbaar, je geeft je eigen persoonlijke, zelf verworven ervaringen door aan een ander zodat die daarvan kan leren. Dat kun je alleen maar doen door de open over te zijn, door je te laten raken en door af te stemmen op waar die andere aan toe is. Je moet een lerende houding hebben, open staat voor ontwikkeling en je moet flexibel zijn. Je kunt geen leider zijn en zelf niet leren of meebewegen. Daarom ben je als leider ook altijd onderdeel van de groep en sta je er niet boven.

Er is veel, heel veel misvatting over leiderschap, dat kan ik zeggen omdat ik dat zelf elke dag ervaar. De leiders van de wereld op dit moment zijn geen leiders maar managers. Dat zijn niet de Michael Jordans van deze wereld maar de Jerry Krause’s. Een wereld van verschil tussen hart en hoofd. Tussen ervaren en opleggen, tussen samen en alleen, tussen winnen of meedoen en tussen weten en bedenken.