Laat je niet bang maken

Wat wordt het leven toch nodeloos ingewikkeld als je rekening moet houden met de angsten van een ander. Niet alleen ingewikkeld, het zuigt ook energie weg omdat je de angst van de ander serieus moet nemen. Angst is het tegenovergestelde van leven, het zuigende effect van angst is groot en dwingend.

Ik vind het eigenlijk onmogelijk om om te gaan met de angst van een ander. Het vraagt iets van mij dat ik niet kan geven, compassie op het niet aangaan van iets. Compassie op het niet aankijken van wat er werkelijk speelt. Dat lukt me dus niet, ik voel daar geen compassie voor.

Ik weet hoe angst op te lossen is, namelijk door die angst aan te gaan. “Als je bang bent moet je het vooral doen.”, is wat onze kinderen af en toe zeggen, en zo is het. Ik weet en kan begeleiden in het aankijken van angst, om het duurzaam op te lossen, zodat het nooit meer terug komt. Maar dat is de lange termijn oplossing, daarvoor moet je in beweging komen en zal je angst in eerste instantie meebewegen. Je komt dichterbij het opject waar je bang voor bent, je moet het aankijken, aanraken, bevoelen, bevragen. Daar zijn de meeste mensen te bang voor, dus vragen ze een ander om rekening te houden met hun angst. Zodat ze alle omstandigheden creëren om niet meer geconfronteerd te worden met hun angst. De bubbel waarin zij leven wordt steeds kleiner, want de angst dat de angst toch de kop opsteekt neemt toe. En daarnaa komt er de angst voor de angst voor de angst. De angst dat anderen de angst niet serieus nemen ligt altijd op de loer. De angst verstijfd, slaat door en dood, ze legt lam.