Behoefte aan rust

* De enige werkelijke behoefte van de mens is rust *

Dat was een inzicht dat ik jaren geleden kreeg toen ik invoelde op mijn eigen behoefte. Wat ik ook nodig had, het kwam in essentie altijd terug op rust. Op even of lang alleen zijn, op geen prikkels, op een lege agende, op met rust gelaten worden, op ontspanning of slaap, op een opgeruimd huis of hoofd of beide.

En dat is heel logisch. In rust zit ruimte. Vanuit rust kan overgave ontstaan. Door rust kun je voelen. In rust heelt je lijf. Door rust kun je bijkomen. Vanuit rust kan slapen ontstaan. Vanuit rust kan creatie ontstaan. Door rust ontstaat activiteit. Rust is de basis van het laten ontvouwen van het leven.

‘De basis op orde’ is al jarenlang het motto van Robbert en mij. Dat betekent niets minder dan rust in de tent! Vanuit die rust, die basis ontstaat alles wat op dat moment goed is, helpend is, ondersteunend is aan onze behoefte en vaak die van mensen om ons gezin heen.

Vanuit die innerlijke rust kan ik doorzetten, er helemaal voor gaan, van geen ophouden weten, alles in het werk stellen en het heft in eigen hand nemen.

Het moeilijke met rust nemen is dat het een keuze is die je moet maken met daaraan gekoppeld een bepaalde handeling. Rust overkomt je nooit, het wordt je nooit gegeven in het systeem dat draait op onrust en onvrede. Je zult de rust zelf moeten kiezen, dat gaat niemand anders voor je doen.

Je zult zelf die agenda leeg moeten maken, zelf ophouden met meedoen aan iets dat onrust geeft, zelf vroeg naar bed moeten gaan, zelf je telefoon uit zetten, zelf tegen je vriend moeten zeggen dat je geen geluiden meer kunt verdragen, zelf je to-do lijst bij het oud papier moeten gooien. Je moet het zelf doen, niemand gaat je de rust gunnen, alleen jijzelf. In het volste vertrouwen dat achter die rust juist levenslust verborgen zit.