Een goddelijke dag

Vogels fluiten hun eigen wijsje, de zon schijnt op onze gezichten, rust omarmt ons en achter ons staat een overweldigend bouwwerk. Hoe lang zouden we binnen zijn geweest? Tien minuten, 30 minuten, een halve dag? Is dat belangrijk om me nu af te vragen, terwijl ik van...

Op leven en dood

“Zou jij je leven op dezelfde manier inrichten als je weet dat je nog maar een jaar te leven hebt?” Die vraag hoor ik af en toe voorbij komen. En werd de afgelopen maanden veel actueler door het overlijden van een goede vriend en door de slechte berichten...

Geven zonder grenzen

Ook tijdens onze reis voelen wij ons verbonden met mensen om ons heen. Geven en ontvangen van datgene wat goed voelt staat centraal. In deze blog deel ik een paar prachtige voorbeelden van onvoorwaardelijk geven. Toen we vielen met de motorbike in Luang Namtha en de...

Volgens het spoorboekje

Vorige week stond ik op een klein stationnetje, nadat de intercity van Den Bosch naar Nijmegen stil was gevallen. Eerder al was de intercity op station Oss gereset (hoe doe je dat, een locomotief reseten?). Tot station Ravenstein hield hij het uit en toen gaf hij er...

Welles…nietes…welles…nietes

Ik heb 31 jaar lang gedacht dat de gedachtes in mijn hoofd mijn meningen waren.  Dat klinkt misschien gek, maar is echt zo. Ik heb mij tot een paar maanden geleden geen seconde gerealiseerd dat het mijn gevoel en intuïtie waren die tot mij ‘spraken’. Van huis uit...