“Happiness is only real when shared”

Leven in Geefeconomie is geweldig en het is mogelijk!

Waarom kiezen jullie er dan voor om niet meer in Geefeconomie te leven?

Dat zal ik hieronder uitleggen…

“Happiness only real when shared.” Met deze woorden eindigt de film ‘Into the Wild’.

Deze woorden omschrijven voor mij het beste het gevoel waarom we stoppen met leven in een Geefeconomie. We hebben ruim 11 jaar in de Geefeconomie geleefd en het is fantastisch hier in de Geefeconomie. We hebben het geweldig gehad en we hebben ontdekt tot wat voor geweldige plek wij als mens de wereld kunnen maken.

Het was geweldig om dit met elkaar te delen. “Happiness only real when shared.” gaat hier ook op. We zijn heel gelukkig geweest in de Geefeconomie. En ik ben dankbaar dat ik dit avontuur heb mogen delen met Petra 🦎 Smolders en de kinderen.

Alleen het leven in Geefeconomie groeit en bloeit niet door. Er sluit niemand aan. We kunnen ons geluk niet verder delen en dan vervaagt het geluk. Dus is het nu tijd om het roer om te gooien en het leven in de Geefeconomie achter ons te laten.
___
Nog even over de film ‘Into the Wild’. Deze film is een grote inspiratiebron geweest om te beginnen met Geefeconomie. Alexander Supertramp heeft met zijn levensverhaal laten zien dat het mogelijk is om buiten het kapitalistische systeem te leven. Voordat we zelf in een Geefeconomie gingen leven, heb ik de film acht keer gezien. De film gaf mij het vertrouwen dat het mogelijk is om buiten het systeem te leven.

Nu ik dit allemaal zo typ, realiseer ik me dat we de hele film ‘Into the Wild’ op onze eigen manier nageleefd hebben. Fascinerend!