Van volwaardig alleen naar volwaardig in verbinding

“Hoe zou het eruit zien als er een volwaardige Geefeconomie zou zijn?”, vroeg de journalist.

“Er is een volwaardige geefeconomie!”, reageerde ik.

Dat wij maar met een paar mensen in een geefeconomie leven maakt het niet onvolwaardige of onvolledig. En dat is boeiend dat mensen dat zo zien. Want dat betekent dat in de oude wereld iets alleen waarde heeft als er veel mensen bij betrokken zijn. Dat je als mens alleen of in een klein groepje niet waardevol bent voor de wereld, of om echte verandering in gang te zetten.

Dat is precies tegengesteld aan wat wij ervaren en weten. Namelijk dat ieder mens waardevol is, dat ieder mens waarde heeft en kan geven, dat iedereen autonomie kan ervaren en dat als kracht kan gebruiken.

Ons leven in geefeconomie is volwaardig, het is volledig volgens de waarden van geefeconomie. Vanuit vertrouwen, verbinding, openheid en autonomie. Die waarden worden niet sterker of beter als er meer mensen mee gaan doen. De handelingen vanuit die waarden zullen wel meer zichtbaar worden voor de wereld als er meer mensen mee doen. Maar de waarde blijft in de kern hetzelfde, de volledigheid blijft volledig.

Het is ook een van de meeste gestelde vragen: ‘doen er meer mensen mee?’. Alsof meer mensen het belangrijker of echter maakt wat wij voorleven. Één van belangrijkste aspecten van leven in geefeconomie is dat je er alleen en zelf voor moet kiezen.

Toen Robbert begon met geefeconomie was een van zijn eerste gedachte: ‘ik moet gelijkgestemden vinden om mee samen te leven.’ Maar toen hij die gedachte onderzocht kwam hij uit bij angst, het was de gedachte om alleen ergens voor te gaan staan die maakte dat hij het samen met anderen wilde doen. De drang naar aansluiten bij gelijkgestemden is groot, dat zien en horen we elke dag om ons heen. De drang naar de schijnveiligheid om ergens bij te horen, om het niet zelf te hoeven doen, om wederom op te gaan in een massa. Om van het ene groepsdenken naar het andere te gaan. De angst blijft hetzelfde: ‘ik kan dit niet alleen, ik ben niet waardevol genoeg alleen’.

Laat de schijnveiligheid van een groep niet bepalend zijn, maar het vertrouwen dat jij in jezelf hebt als mens. Dat je er mag zijn, alleen, en dat, dat waardevol is. Dat je zelf durft te kiezen, onvoorwaardelijk voor jezelf zorgt. Voel dat je zelfvoorzienend en autonoom bent. Daarin zit hem de overvloed, de overgave en de werkelijke verandering.

Dat je als vrij en waardevol mens er helemaal mag zijn, eerst in je eentje en als je dat mag van jezelf, als je die kracht hebt ervaren, dan hoor je als vanzelf bij alle andere mensen die ook op dat punt zijn. Dan hoor je als vanzelf bij geefeconomie, bij ons. Dan ben je autonoom in verbinding, dan ga je van volwaardig alleen naar volwaardig in verbinding.