Sinds ons leven in geefeconomie zijn er mensen die denken dat geefeconomie begint met ontvangen. Terwijl het toch echt, zoals het woord als zegt, begint met geven.
Hoewel ontvangen en geven ten diepste hetzelfde is, ervaren weinig mensen dat zo. Om onvoorwaardelijk te kunnen geven moet je kunnen ontvangen, maar het begint met geven. In ons verhaal en visie is de kern jezelf waardevol voelen, waardoor je altijd en overvloedig kunt geven (en ontvangen).
In een geefeconomie doe je dus nooit aan manifesteren of visualiseren om iets voor elkaar te krijgen, om iets te ontvangen. Want manifesteren is altijd vanuit een gevoel van tekort, dat je iets nodig hebt of graag wilt ontvangen.
Ontvangen is het resultaat van geven, niet van iets graag willen. Natuurlijk kan manifestatie werken, maar het is nooit duurzaam. Want je bent daarbij bezig met de buitenwereld en niet met je binnenwereld. Je komt niet dichtbij jezelf en je eigenwaarde door te manifesteren. Je gaat er zelfs verder vanaf, omdat je je energie steekt in iets belangrijk maken dat buiten jezelf ligt (en dan ook nog vaak enkel gericht op materie, geld en goederen). Je bent niet bezig met de vraag: wat heb ik te geven aan de wereld? maar met de vraag: wat wil ik dat de wereld mij geeft? En dat is dus niet duurzaam, niet open, niet vrij, niet krachtig en niet kwetsbaar.
Als je begint met geven moet je controle over wat daaruit voor zal komen loslaten. Je moet volledig in vertrouwen zijn dat het waardevol is wat je doet en bent. En er dus volledig op vertrouwen dat, dat gezien zal worden waardoor andere mensen ook aan jouw geven. Dat is geen zekerheid, dat is een geloof.
Om een stap dichterbij geefeconomie te komen stop je met ‘the law of attraction’ en begin je met ‘wie geeft zal ontvangen’.
Weet jij wat je te geven hebt aan de wereld?