Ik ben geen typisch Hoog Sensitief Persoon. Ik hou van prikkels en verschillende projecten die door elkaar lopen. Ik hou van uitdagingen en creatie, ook samen met anderen.
Toch is er een overheersend aspect van hoog gevoeligheid in mijn leven dat altijd aanwezig is. En dat is het bewust zijn van wat er bij andere mensen speelt.
Ik weet vaak niet welke gedachten van mij zijn en welke van een ander, en van wie dan precies. Regelmatig voel ik emoties die ik niet thuis kan brengen, die ik dan (vaak wat later) kan plaatsen bij iemand anders. Het lijkt een beetje op gedachtenlezen. Ik voel wat een ander voelt of zou moeten voelen maar juist niet voelt.
Het kan heel intens zijn. Te voelen en weten wat van een ander is. Te denken wat bij een ander hoort. Het ingetuned zijn op het universum en op alle energieëen die daar rondwaren was met momenten heel verwarrend. Waarom ben ik zo bang, waarom denk ik aan schoonmaken, van wie zijn deze gedachtes want ze zijn niet van mij?
Nu ik weet en heb geaccepteerd dat ik weet wat ik weet, dat ik een kanaal ben voor emoties, gevoelens en gedachtes die naar de aarde willen kan ik er veel beter mee omgaan. Ik zie mijzelf als een soort bliksemgeleider. Er is vanalles dat naar de aarde wil, gevoelens die gevoeld willen worden, gedachtes die gedacht willen worden. En die zoeken een makkelijke weg, door bij mij binnen te komen en zo te ontladen op aarde.
Voor sommige mensen is wat ik schrijf herkenbaar, anderen vinden het zweverig. En ik weet sinds een paar jaar dat het gewoon is wat het is.