Ons verhaal in de media betekent veel reacties. Sinds een paar jaar weten we hoe dat gaat. De mensen die het mooi en hoopvol vinden nemen de moeite om persoonlijke contact op te nemen met ons. De mensen die geen idee hebben van onvoorwaardelijk geven spuien hun gal online onder het bericht op social media.
Afgelopen week is het me voor het eerst gelukt om volledig in onze bubbel te blijven, onze liefdevolle geefeconomiebubbel.
Ik werd een aantal keer herinnerd aan de waardeloze reacties. En op die momenten realiseerde ik me pas weer dat die er ook zijn. Ik kon er ver van blijven en daardoor kon ik de mensen die oprecht benieuwd waren mijn onverdeelde energie geven.
Het was zo fijn om te voelen dat ons verhaal een hoopgevend verhaal is voor mensen. Dat er mensen zijn die ook een mensbeeld hebben waarin onvoorwaardelijk überhaupt bestaat. Die geloven dat er meer is dan nemen, manipuleren en afwegen. Die voelen en weten dat wij ‘human beings’ zijn en niet ‘human doings’. Die de vrijheid en het vertrouwen in ons verhaal lezen en voelen dat, dat klopt. Die de moeite doen om in verbinding te gaan, die snappen dat dat de enige manier is om te kunnen ontvangen én geven.
Die mensen hebben we deze week weer bevestigd met ons verhaal. En al die andere mensen ook.
