In het verleden had ik er vaak last van als ik mijzelf terug hoorden of zag, ik vond mijzelf raar overkomen. “Zo praat ik toch niet, doe ik zo, kijk hoe ik beweeg met mijn handen!”
En toen kwam het videoportret dat Willemijn maakte…en kon ik mijzelf helemaal zien en horen! En wat ik zag beviel me. Meer nog, ik werd er door geraakt, ik lachte, ik huilde, net als in het portret.
Ik voelde dat hoe ik en wij bewegen, in harmonie en balans, is wie ik ben. Ik zie dat datgene wat ik zeg en wanneer ik lach precies klopt met wat ik wil duidelijk maken. Ik praat vanuit mijn hart, er zit geen filter meer op vanuit mijn hoofd. Het is puur en helder.
Ik weet dat het kwetsbaar is wat we laten zien. Wij komen in beeld zoals we zijn, we nemen geen blad voor de mond, onze kinderen komen vol in beeld. En dat voelt helemaal oké.
Mensen gaan er iets van vinden, mensen gaan geraakt worden, ze gaan het voelen en ze gaan reageren. Misschien wel niet alleen op de inhoud maar ook op hoe we eruit zien, hoe we praten of hoe we met onze kinderen omgaan. En dat is allemaal oké. Ik sta volledig achter ons, achter wie wij zijn en hoe dat in beeld is gebracht…het is prachtig!
De trailer van het videoportret kun je nu al zien op deze website. Het hele portret kun je zien vanaf 28 februari! Ben jij ook zo benieuwd?