Wij geloven en leven in een volledig ander systeem, in een systeem waarin alles dat leeft weer met elkaar verbonden is, wij leven in een geefeconomie. Hierin zijn eenheid en verbinding kernwaarden om vanuit te leven. Hierin zijn vertrouwen in jezelf, duurzame (langetermijn) keuzes maken, afstemming met elkaar, volledig je eigen pad gaan aan de orde van de dag. Hierin bestaat de waan van de dag niet, word je nooit opgeslokt door een hoog levenstempo, kunnen quick-fixes niet overleven en doe je nooit iets omdat het hoort of moet.
Dit betekent een overvloedig leven, omdat alles dat zich aandient binnen de stroom door ons ontvangen wordt. Er bestaat geen weerstand binnen een geefeconomie. Hierdoor is er veel rust; je hoeft immers nooit iets dat niet goed voelt en je mag altijd kiezen voor datgene dat klopt. Hierdoor is er ruimte; je stroomt elke dag mee me dat wat zich aandient of wat zich ontvouwt en je mag altijd je eigen ruimte kiezen. Hierdoor is er kracht; zaken van buitenaf (die niet ‘geefeconomie’ zijn) die niet goed voelen laat je gaan, daar hoef je niets mee en je mag volledig gaan staan voor dat wat goed voor jou is. Hierdoor is er vertrouwen; je hoeft je nergens zorgen over te maken, alles komt zoals het komt en je kunt tot actie over gaan als je daarvoor kiest. Hierdoor is er compassie; iedereen mag zijn eigen weg volgen en keuzes maken, als die niet (meer) aansluiten bij de stroom van geefeconomie is dat geen ‘probleem’, dan laat je elkaar gaan.
Geefeconomie is een schuldenvrij systeem, niet alleen in financieel opzicht. Omdat in een geefeconomie niemand is die vanuit oude patronen, overtuigingen, verslavingen of tekortkomingen leeft, is iedereen volledig vrij.
Vanuit de kern maakt je keuzes en stroom je mee met wat goed voelt, niet omdat je dat altijd zo hebt gedaan, omdat dat jouw manier van overleven is, omdat je denkt niet anders te kunnen of omdat je het nodig hebt, maar omdat je voelt dat dat, zonder voorwaarden, klopt voor jou. Ergens heel eenvoudig dus, maar om in de schuldvrije, schaamtevrije, zondevrije zone te komen is een proces van kwetsbare zelfreflectie nodig. Werkelijk kijken naar je oude overtuigingen en die loslaten is pijnlijk, ook omdat je vaak jarenlang wel naar die overtuigingen hebt geleefd. Alles, werkelijk alles, veranderd als je in de geefeconomie stapt.
In een geefeconomie is ieder mens vrij om te zijn wie hij werkelijk is, bestaat geen schuld en schaamte over dingen die je doet of hebt gedaan. Wij leven in volledige openheid met elkaar, alles mag er zijn. Dit betekent dat wij altijd kwetsbaar zijn, omdat dit de enige manier is om goed voor jezelf te kunnen zorgen. Afgeslotenheid, slachtofferschap, afhankelijk zijn van zaken die buiten jezelf liggen, dat kennen wij niet in een geefeconomie. Wij leven onvoorwaardelijk, doen in het moment wat goed voelt en dragen de consequenties van die keuze.
Dat levert een prachtig, eenvoudig leven op. Zonder stress, zonder weerstand, zonder schuld en schaamte, zonder verwachtingen, zonder tekortkomingen en vooral zonder controle. Met heel veel verbinding, liefdevolle keuzes, afstemming met wat er om ons heen is, vertrouwen in het leven en de natuurlijke staat van zijn en een overvloedige gevoel dat wij zoveel aan de wereld te geven hebben met onze prachtige ervaringen van hoe het werkelijk anders kan!