Wat een feest is dit meisje! Vanavond gingen wij afscheid nemen van de buren. De buurman woont hier tijdelijk op het park en zijn vriendin is er regelmatig, soms met hond. Er werd in de eerste weken dat we hier woonde al snel contact gelegd omdat Doris graag met de hond wilde spelen. En er ontstond gesprek over ons leven, fijne vragen werden gesteld.
Zij genoten ontzettend van Doris. Kunnen Doris echt zien zoals ze is. Vrij, gezellig, altijd vertellen, op zoek naar de verbinding.
Met Pasen verstopten zij paaseitjes voor Doris en een paar weken later kreeg Doris een iPad van de buurvrouw. Het stroomde overduidelijk tussen Doris en de ‘buufjes’. Vanavond gingen wij afscheid nemen en wilde Doris nog even met ze spelen. Tennisballen van de hond werden verdeeld en Doris vertelde precies wat we moesten doen. Kinderspel, zo verbindend, Doris leiden en zij volgden met veel plezier.
Ondertussen vertelde de buurvrouw mij hoe bijzonder zij Doris vind. ‘Ontwapenend’ was het woord dat zij koos. Het raakte mij, want dat is precies wat Doris is, vrij en ontwapenend. Dat iemand dat zo goed ziet, dat is zo fijn. Voor haarzelf, voor Doris en voor ons.
Iedereen die het ziet kan genieten van dit meisje, zo makkelijk, kinderspel!