Dit is een herplaatste blogpost uit 2013.
Brene Brown heeft het over kwetsbaarheid (vulnerability, want ze spreekt geen Nederlands ;)). Zij geeft aan dat ‘vulnerability’ onzekerheid, leiderschap, kracht, openheid en luisteren naar je hart in zich heeft. Een aantal woorden resoneren bij mij en eentje niet, vandaar dat ik de laatste dagen veel nadacht over ‘kwetsbaar’. 🙂
Softie
Ik ben altijd kwetsbaar geweest. Ik voelde me de softie van het gezin, kon moeilijk ‘Nee’ zeggen als een ouder kind iets wilde wat ik niet wilde. Gebruikte het woord ‘eigenlijk’, ‘misschien’ en ‘volgens mij’ te vaak. Ik kreeg een burn-out en was depressief. Dat werd ik omdat ik diep geraakt werd door factoren van buitenaf en die er niet mochten zijn, die niet passen bij krachtig, doorzetten en volhouden. Het was een strijd van mijn onzekerheid en mijn kracht, tussen mijn hoofd en mijn hart, een kortsluiting tussen ‘mijzelf zijn’ en ‘me goed houden’.
Laat je, je schaden of aanraken?
In kwetsbaar zit het woord ‘kwets’ en ik kom er langzaamaan achter dat, dat de lading niet dekt. Hoe maakt dat iemand jou kan kwetsen, jou een mooier mens? Veel mooier is het als je open staat om ‘aangeraakt’ te worden door mensen of gebeurtenissen. Als ik geraakt word voel ik liefde die stroomt, of die wil stromen, of die gaat stromen, of die hoort te stromen. Het gaat over mijn eigen liefde voor mensen en dingen die wel of niet ontvangen wordt. Dat kan allemaal raken, het kan me echter niet kwetsen. Het doet me geen pijn, want er is geen strijd…wat er wel is, is nieuwsgierigheid waarom het volop of niet stroomt.
Kwetsen gaat over de ander, dat de ander iets zegt of doet wat jou kwetst. Je bent misschien een spiegel die mensen niet willen zien, daarom weren ze je af met harde woorden. Of de ander wil niet open zijn omdat hij of zij niet geraakt wil worden, dus is diegene bot of kortaf of zelfs gemeen. Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillende redenen om een ander te kwetsen, tekort te doen of uit zijn kracht te halen.
Als jij kwetsbaar bent, dan wordt je dus gekwetst, bezeerd en kom je in een slachtofferrol “Hij zei iets heel onaardigs en ik ben daar van afhankelijk om in mijn kracht te staan, die ander moet nu iets zeggen of doen waardoor ik er weer mag zijn.”
Echter als je raakbaar bent, dan wordt je er door geraakt en kun je er mee aan de slag, niet vanuit pijn maar vanuit nieuwsgierigheid. “Waarom stroomt het niet tussen ons? Hoe komt het dat dit mij zo raakt? Wat bijzonder dat ik zo geraakt kan worden door iemand, wat zegt dat over onze verbinding?”
Over kwetsbaar zit een laagje van onzekerheid, bij raakbaar niet. Kwetsbaar gaat over dualiteit tussen onzeker zijn en in je kracht willen staan. Raakbaar gaat over accepteren van alles wat er gebeurt, dat binnen laten komen en daar kracht uit putten.
Mijn bevindingen
Vanuit de kwetsbaarheid van jaren geleden heb ik mij opengesteld voor mijn gevoel, ben ik op onderzoek uitgegaan in mijzelf. Daar heb ik kracht gevonden door te luisteren naar mijn hart en intuïtie. Daar heb ik gevonden dat ik wil doen waarvan ik voel dat ik het ‘moet doen’. Ook zag ik daar mijn intentie om andere mensen uit te nodigen ook hun hart te gaan volgen en hen daarin te leiden. Mijn bevindingen en intenties zouden mij dus kwetsbaar maken volgens woorden van Brene, maar dat doen ze juist niet. Ik voel me alles behalve kwetsbaar: ik voel me krachtiger dan ooit, dichterbij mijzelf dan ooit, mooier en liever dan ooit, ik vertrouw meer dan ooit op leven, kiezen en mijzelf zijn.
Uitnodiging!
Niets of niemand kan mij nog kwetsen, beschadigen, schenden of krenken. Wel kan iedereen die op mijn pad komt me raken…Ja, dat laatste mag je opvatten als een uitnodiging 😉
*Kwetsen = Letsel toebrengen, krenken, bezeren, blesseren, schenden, schofferen, schaden, iets zeggen dat iemand pijnlijk vind.