Precies dit!
Voor ons is thuisonderwijs helemaal niet het ‘geven of aanbieden van onderwijs’. Het is gewoon lekker meebewegen met wat de dag brengt. Het is afstemmen op ieders behoefte. Het is invoelen waar Doris ‘aan toe is’ en waar ze blij van wordt.
Het is vooral heel veel laten gebeuren en laten ontstaan. Het is een knutselwerkjes aanbieden omdat je dat gratis meekreeg bij de winkel. Het is samen koken. Het is haar buiten laten spelen en zien wat zich ontvouwt qua spel. Het is haar op tijd achter een filmpje zetten zodat ze tot rust komt. Het is een ijsje gaan kopen en haar die zelf laten betalen. Het is haar vertellen over waarom het belangrijk is om je handen wat vaker te wassen en afstand te houden. Het is gek dansen op muziek. Het is videobellen met opa in Denemarken en haar zelf laten vertellen over haar dag. Het is wandelen met Lobi. Het is haar laten klimmen, klauteren en vallen. Het is haar aanmoedigen om zelf te schommelen en haar af en toe heel hard duwen. Soms is het druiven tellen en soms niet.
En zien dat het leven, leven zoals het komt de perfecte omgeving is voor een kind om zich te ontwikkelen én om vrij en gelukkig te zijn. En dat, dat elkaar versterkt
