Sinds ik acht jaar geleden een relatie kreeg met Robbert heb ik twee keer sterke gevoelens gehad voor een andere man. Ik noemde het de eerste keer verliefdheid, de tweede keer wist ik al dat het een spanning tussen de ander en mij omdat hij niet open en kwetsbaar was.

Beide keren hebben Robbert en ik daar open over gesproken. Het was een onderwerp van gesprek op het moment dat ik de mannen had gezien en weer doorvoelde wat er in mij en tussen ons gebeurden.

Beide de keren wist ik dat ik geen liefdesrelatie met de ander wilde, het waren gewoon intense gevoelens voor een ander mens en daar hoefde ik verder niet naar te handelen. Ik voelde mij volledig verantwoordelijkheid voor mijn gevoelens en kon goed duiden wat van mij was en wat van die ander.

Robbert was op geen enkele manier geraakt door mijn gevoelens voor andere mannen. Door er open over te zijn en er niets aan te willen veranderen bleven we allebei dichtbij onszelf en wat er werkelijk was. En als wij dichtbij onszelf zijn, zijn we ook dichtbij elkaar.

De verliefdheden stonden dus niet tussen ons in, het had niets met onze relatie te maken. Het had vooral te maken met de relatie met mijzelf. Door intense gevoelens te ervaren voor een ander mens, en te begrijpen hoe die gevoelens ‘opgewekt’ werden, kon ik reflecteren op wat werkelijke liefde is en wat het ego spannend of romantisch vindt. De gevoelens voor beide mannen gingen vanzelf weer voorbij toen ik hen beter leerden kennen en zag wat zij vanuit hun ego nodig hadden van mij. Toen was de spanning eraf, de magie verbroken en was alles nog beter dan daarvoor!