Nadat we 2,5 jaar in De Stroom hadden gewoond in Nederhemert-zuid was het tijd om te vertrekken.
Januari was spullen uitzoeken, wat kan weg wat houden we, wat stoppen we in onze koffer? De eerste week van januari was de hele bovenverdieping met alle gastenkamers al helemaal leeg. We lieten onze gedachten gaan over waar naar toe maar er kwam niks.
Februari stond in het teken van alles wat we in de tuin gepland hadden weggeven. Buren en bekenden, familieleden en vreemde kwamen langs op kruiden, aardbeienplantjes, artisjokken, fruit- en nootbomen op te halen. Maar ook de grote picknicktafel gaven we weg, aan de natuurcamping op ‘t eiland.
Alles mocht weg, want het huis ging verkocht worden en het zou zonde zijn als alles dan omver gereden zou worden met een bulldozer. Bijna alles kreeg een geweldige bestemming in nieuwe tuinen!
Ondertussen beraden wij ons waar per 1 maart naar toe te gaan, met twee kids en een grote hond. Een tijdelijke plek om tot rust te komen en in te voelen wat voor de lange termijn klopt, dat is waar we behoefte aan hebben. Dus boeken we half februari een huisje voor drie weken op de Veluwe. Daarna zullen we wel weer zien.
In Maart komen we inderdaad tot rust op de Veluwe. Corona breekt uit maar de maatregelen hebben op ons leven eigenlijk geen weerslag. We leven heel vrij, kunnen volop naar buiten en lopen zo de rustige natuur in. We fietsen en wandelen veel, we zien herten en wilde zwijnen en Doris kijkt haar ogen uit.
Ondertussen hebben we een tijdelijk huis gevonden in Wijchen bij Nijmegen waar we, na wat uitstel door Corona, half mei in kunnen. Tot die tijd blijven we op de Veluwe, dat voelt goed!
In april worden we benaderd door twee studentes die graag een documentaire over geefeconomie willen maken als minor-project. Hoe leuk! We ontmoeten elkaar in Ede en het voelt goed, in 2021 wordt er een heuse docu over ons gemaakt!
Na 2,5 maand op de Veluwe verhuizen we half Mei naar een vrijstaande woning in een wijk in Alvera-Wijchen. Het is een heerlijke plek waar ook Lobi van harte welkom is. De omgeving verrast ons enorm, wat een prachtig gebied met de Hatertse Vennen en de Berendonck om te hoek. We wandelen elke dag, ook omdat Iza twee keer per dag in de draagzak slaapt.
We kunnen tot november in het huis blijven en we zien een zomer voor ons waarin we op zoek gaan naar een nieuwe plek. Een groene plek waar we met onze visie ontvangen worden en waar we op alle vlakken kunnen bijdragen aan overvloed en zelfvoorziening. Ondertussen bakken we zelf weer brood en planten we courgette, tomaten en komkommer uit in de tuin. En maken we gebruiken van de kruidentuin om lekker mee te koken.
Begin juni is ineens alles anders als de eigenaar van het huis net voordat zij naar het buitenland zouden vertrekken ernstige gezondheidsproblemen krijgt. Zo ernstig dat hun buitenlandplannen direct worden afgeblazen. Wij voelen allebei direct dat we zo snel mogelijk ruimte moeten maken zodat de eigenaren weer in hun eigen huis kunnen wonen. We stellen onszelf een deadline van twee weken. Op 21 juni, het begin van de zomer willen we weg zijn.
Omdat het idee van groene plekken bezoeken voor de zomer toch al centraal stond komt het idee om dat in een camper te doen in ons op. De knoop is snel doorgehakt en we huren voor een maand een camper om in Nederland mooie plekken te bezoeken.
Op 21 juni staat de camper ingepakt klaar en vertrekken we inderdaad uit Alverna. We rijden naar Lelystad om daar wat praktische zaken te regelen en denken ook al na over de nabije toekomst. Vier weken in de gehuurde camper is kort, want gaan we daarin doen?
We voelen allebei dat het leven in een camper ons op dit moment ontzettend goed past. Dus zoeken we op Marktplaats naar een passende camper om voorlopig in te wonen. Die wordt snel gevonden in de vorm van een prachtige Mercedes 609D uit 1988.
Halverwege juli ruilen we de huurcamper om voor onze eigen camper en gaan we op pad. We komen op plekken waar we nog nooit eerder waren in Nederland. In Drenthe en op de Veluwe en in Noord-Holland. We ontdekken niet zozeer nieuwe plekken waar we ons kunnen vestigen maar komen erachter dat het nomadische bestaan in een camper voor nu veel voldoening geeft.
Ook staan we deze maand op hetkanwel.nl met een mooi interview over geefeconomie.
In augustus is het heet en staan we in de schaduw van het Dwingelerveld op een camping waar volop vertier is voor Doris. Daarna reizen we naar Deventer om op de kloostercamping bij Nieuw Sion te staan. Bij die laatste kwamen we in september terug omdat Willemijn (een van de bewoonsters van het klooster) een videoportret van ons maakte. Dat komt als het goed is in het nieuwe jaar online via deze website!
De realisatie dat we de winter niet in Nederland in onze camper door konden brengen kwam begin september. Al snel besloten we dat het Portugal moest worden, vanwege het klimaat in de winter en omdat we er al ontzettend veel mooie verhalen over hadden gehoord. We ging aan de slag om paspoorten te regelen en nog wat andere zaken af te ronden voordat we eind september via Frankrijk en Spanje naar Portugal reden.
Oktober brachten we door in Frankrijk en Spanje. We reden in ongeveer vier weken naar Portugal. Wat een bijzondere reis in ons huis op wielen. We deden rustig aan maar bleven we doelbewust. In Frankrijk stonden we op een aantal plekken wat langer en uiteindelijk reden we eind oktober Portugal binnen.
Ook stond er deze maand een heel intens en goed geschreven stuk over geefeconomie op Maatschapwij.nl. Waarin niet alleen wij aan het woord kwamen maar ook twee kapitalisten die hun tegenwerpingen aangaven ten aan zien van een geefeconomie.
November was de maanden van landen en onze camper beter leren kennen en begrijpen. Problemen met zowel de startaccu’s als de huishoudaccu’s zorgden ervoor dat we in Tomar twee weken stonden en daarna in Faro de camper naar de garage brachten.
November was ook de maand waarin het idee om een boek te schrijven weer omhoog kwam, en we het omzetten in actie. We vroegen een journaliste mee te denken en schrijven aan het boek en zijn een prachtige proces gestart via Whatsapp met het beantwoorden van zeer diepgaande en bewust vragen over geefeconomie.
In december konden we nu de accuproblemen waren opgelost weer wat vrijer bewegen. We verbleven in de Algarve met prachtige stranden en ontmoeten andere gezinnen in hun campers. Ik (Petra) schreef een gastblog over Unschooling en ging aan de slag om de posts van Instagram ook leesbaar te maken via onze website.
Ik schreef het al eerder, wat een jaar! Dit is een kort jaaroverzicht, moet je nagaan wat we in het lange allemaal beschreven zou zijn. Iza leerde ook nog kruipen en lopen, Doris viel haar voortand eruit. Het contact met vrienden en familie werd nog minder door Corona en doordat we steeds losser komen van patronen waar de ander nog wel in zit. De aanvraag voor thuisonderwijs voor Doris werd goed gekeurd en ondertussen leerde zij lezen. Nu ja, teveel om op te noemen. Het was een bijzonder bewogen jaar, letterlijk en figuurlijk. En we wensen dat 2021 weer net zoveel moois voor ons, jullie en de wereld in petto heeft! Just trust the universe.
Met een gulle lach van ons allemaal, gelukkig nieuwjaar en alle goeds! Robbert, Petra, Doris en Iza