De relaties die ik heb zijn ultiem betrouwbaar. Het is namelijk gebaseerd op verbinding. Dat is de enige factor die bepaalt of ik in relatie ben met iemand of niet. Als er verbinding is is er relatie, als er geen verbinding is, is er geen relatie.

Verwar verbinding of relatie niet met contact, met het uitwisselen van woorden, dat heeft niets met verbinding te maken. Woorden zijn de laagste vorm van communicatie, dus die kun je met iedereen uitwisselen, dat heeft niets met connectie te maken.

Verbinding is er als beide partijen open en raakbaar zijn, zo simpel. Dan is er een stroom van energie die tussen mensen heen en weer gaat op gelijke hoogte, van weten naar weten, van ziel naar ziel, beide te raken.

Als een van beide de poort dichtgooit is de verbinding verbroken. Alsof je de telefoon erop gooit of de radio uitzet, de verbinding is weg. Dat hoeft niet te betekenen dat er ook geen contact meer is, die ander kan blijven zenden of praten, maar de verbinding is verbroken, de relatie is voorbij. Er stroomt geen liefdevolle energie meer naar elkaar.

Dit gebeurt mij heel regelmatig, vandaar ook dat ik het onderscheid zo goed kan voelen tussen verbinding en contact. Ik sta altijd open voor verbinding, dat is mijn natuur. Ik ben open. Soms komt er iemand op de lijn waar in eerste instantie verbinding mee is, het stroomt en er vinden open en rake gesprekken plaats. Totdat we bij een stuk belanden waar die ander niet naar toe durft, wil of kan. Dat is afgesloten. De energie stokt. Ik blijf verbonden, maar de ander kan mijn openheid niet meer ontvangen en de stroom blokkeert. Ik heb niets meer te geven en de ander ontvangt niet meer. De verbinding is verbroken.

Het doet altijd zeer als de verbinding ophoudt, als de energie niet meer stroomt. Onder de afgeslotenheid van de ander zit pijn die zij niet aangaat, die ik niet mag aanraken. Door dat dicht te houden handelt diegene er dus juist naar en brengt zij de pijn in de wereld. En ondanks dat er geen verbinding meer is voel ik dat. Ik pik de pijn op.

Ik kan met pijn omgaan, omdat ik open blijf. Als je open en raakbaar bent is pijn gewoon onderdeel van het leven. Omdat ik met pijn om kan gaan kan ik blijven staan voor openheid en gelijkwaardigheid. Ik hoef niets te doen in de relatie om te zorgen dat de pijn niet komt. Pijn durven voelen is dus ook de enigste manier om volledig gelijkwaardig te zijn aan ieder ander mens. Die ander is volledig vrij om de verbinding te verbreken en de pijn in de wereld te brengen. En ik ben volledig vrij om open te blijven staan voor iedereen die het wil aangaan op mijn frequentie.

Bewustzijn

Lees hier alle blogposts
over bewustzijn & intuitïe

Natuurlijk leren

Lees hier alle blogposts
over natuurlijk leren &
onvoorwaardelijk ouderschap

Een nieuwe wereld

Lees hier alle blogposts
over een nieuwe wereld

Over geld & geven

Lees hier alle blogposts
over geld & geven